15. Bölüm, Elçilerin işleri
16. Bölüm
Timoteyus, Pavlus'la Silas'a katılıyor
Pavlus, Derbe ve Listra'ya da uğradı. Listra'da annesi imanlı bir
Yahudi, babası ise Grek olan Timoteyus adında bir İsa öğrencisi
vardı. 2Listra ve Konya'daki kardeşler ondan övgüyle söz
ediyorlardı. 3Timoteyus'u kendisiyle birlikte götürmek isteyen
Pavlus, oralarda bulunan Yahudiler yüzünden onu sünnet ettirdi.
Çünkü hepsi, babasının Grek olduğunu biliyordu. 4Kent kent dolaşarak
Kudüs'teki elçilerle ihtiyarların almış olduğu kararları imanlılara
iletiyor, bunlara uymalarını istiyorlardı. 5Böylelikle toplulukların
imanı güçleniyor ve sayıları günden güne artıyordu.
Pavlus'un Makedonya'yla ilgili görümü
6Kutsal Ruh'un, Tanrı sözünü Asya ilinde yaymalarını engellemesi
üzerine Pavlus'la arkadaşları Frikya ve Galatya bölgesinden
geçtiler. 7Misya sınırına geldiklerinde Bitinya bölgesine geçmek
istediler. Ama İsa'nın Ruhu onlara izin vermedi. 8Bunun üzerine
Misya'dan geçip Troas kentine gittiler. 9O gece Pavlus bir görüm
gördü. Önünde Makedonyalı bir adam durmuş, ona yalvarıyordu:
«Makedonya'ya geçip bize yardım et» diyordu. 10Pavlus'un gördüğü bu
görümden sonra hemen Makedonya'ya gitmenin bir yolunu aradık. Çünkü
Tanrı'nın bizi, Müjde'yi oradakilere duyurmaya çağırdığı sonucuna
varmıştık.
Lidya'nın iman etmesi
11Troas'tan denize açılıp doğru Semadirek adasına, ertesi gün de
Neapolis'e gittik. 12Oradan da bir Roma yerleşme merkezi ve
Makedonya'nın o bölgesinin önemli bir kenti olan Filipi'ye geçtik.
Birkaç gün bu kentte kaldık.
13Sept günü kent kapısından dışarı çıkıp ırmak kıyısına gittik.
Orada bir dua yeri olacağını düşünüyorduk. Oturduk, orada toplanmış
olan kadınlarla konuşmaya başladık. 14Bizi dinleyenler arasında
Tiyatira kentinden Lidya adında bir kadın vardı. Mora boyanmış
kumaş ticareti yapan Lidya, Tanrı'ya tapan biriydi. Pavlus'un
söylediklerine kulak vermesi için Rab onun yüreğini açtı. 15Lidya,
ev halkıyla birlikte vaftiz olduktan sonra bizi evine çağırdı.
«Beni Rab'bin bir inanlısı kabul ediyorsanız, gelin, evimde kalın»
dedi ve bizi razı etti.
Pavlus'la Silas hapiste
16Bir gün biz dua yerine giderken, karşımıza, falcılık ruhuna
tutsak bir köle kız çıktı. Bu kız, gelecekten haber vererek
efendilerine bir hayli kazanç sağlıyordu. 17Pavlus'la diğerlerimizin
arkasına takılarak, «Bu adamlar yüce Tanrı'nın kullarıdır, size
kurtuluş yolunu bildiriyorlar!» diye bağırıp durdu. 18Ve günlerce
sürdürdü bunu. Sonunda, bundan çok rahatsız olan Pavlus arkasına
dönerek ruha, «İsa Mesih'in adıyla, bu kızın içinden çıkmanı
emrediyorum» dedi. Ruh hemen o anda kızın içinden çıktı.
19Kızın efendileri, kazanç umutlarının yok olduğunu görünce
Pavlus'la Silas'ı yakalayıp çarşı meydanına, yetkililerin önüne
sürüklediler. 20-21Onları yargıçların karşısına çıkartarak, «Yahudi
olan bu adamlar kentimizi allak bullak ediyorlar. Biz Romalılar
için benimsenmesi ve uygulanması yasak olan birtakım töreler
yayıyorlar» dediler.
22Bunun üzerine halk toplu halde Pavlus'la Silas'a karşı
saldırıya geçti. Yargıçlar, onların giysilerini yırtıp sıyırarak
değnekle dövülmeleri için buyruk verdiler. 23Onları iyice
dövdürdükten sonra hapse attılar. Zindancıya, onları sıkı güvenlik
altında tutmasını buyurdular. 24Bu buyruğu alan zindancı onları
hapishanenin iç bölmesine atarak ayaklarını tomruğa vurdu.
25Gece yarısına doğru Pavlus'la Silas dua ediyor, Tanrı'yı
ilahilerle yüceltiyorlardı. Öbür tutuklular da onları dinliyordu.
26Birdenbire öyle şiddetli bir deprem oldu ki, tutukevi temelden
sarsıldı. Bir anda tüm kapılar açıldı, herkesin zincirleri çözüldü.
27Uykudan uyanan zindancı, zindan kapılarının açılmış olduğunu
gördü. Tutukluların kaçmış olduğunu düşünerek kendi canına kıymak
üzere kılıcını çekti. 28Ama Pavlus yüksek sesle, «Kıyma canına,
hepimiz buradayız!» diye seslendi.
29Işık getirten zindancı içeri daldı, titreyerek Pavlus'la
Silas'ın önünde yere kapandı. 30Onları dışarı çıkararak, «Efendiler,
kurtulmak için ne yapmam gerek?» diye sordu.
31Onlar, «Rab İsa'ya iman et, sen de ev halkın da kurtulursunuz»
dediler. 32Sonra kendisine ve ev halkının hepsine Rab'bin sözünü
bildirdiler. 33Gecenin o saatinde zindancı onları götürüp yaralarını
yıkadı. Sonra kendisi, bütün ev halkıyla birlikte hemen vaftiz
oldu. 34Pavlus'la Silas'ı evine götürerek önlerine sofra kurdu.
Tanrı'ya inanmış olmak, onu ve evindekilerin hepsini sevince
boğmuştu.
35Gün doğunca yargıçlar görevlileri yollayıp, «O adamları serbest
bırak» diye haber gönderdiler. 36Zindancı bu sözleri Pavlus'a
iletti. «Yargıçlar, serbest bırakılmanız için emir gönderdiler.
Şimdi çıkabilirsiniz, esenlikle gidin» dedi.
37Ama Pavlus görevlilere şöyle dedi: «Roma vatandaşı olduğumuz
halde, bizi yargılamadan herkesin önünde dövüp hapse attılar. Şimdi
bizi gizlice mi kovacaklar? Olmaz böyle şey! Kendileri gelsinler,
bizi alıp çıkarsınlar!»
38Görevliler, bu sözleri yargıçlara iletti. Yargıçlar Pavlus'la
Silas'ın Roma vatandaşı olduğunu duyunca korktular. 39Gelip özür
dilediler. Sonra onları dışarı çıkararak kentten ayrılmalarını rica
ettiler. 40Zindandan çıkan Pavlus'la Silas, Lidya'nın evine
gittiler. Kardeşlerle görüşüp onları yüreklendirdikten sonra oradan
ayrıldılar.
17. Bölüm, Elçilerin işleri