1. Bölüm, Yakub'un mektubu
2. Bölüm
Ayrım yapmayın
Kardeşlerim, yüce Rabbimiz İsa Mesih'e iman edenler olarak insanlar arasında ayrım yapmayın.
2-4Toplandığınız yere altın yüzüklü, şık giyimli bir adamla kirli giysiler içinde yoksul bir adam geldiğinde, şık
giyimli adama ilgiyle, «Sen buraya, iyi yere otur», yoksula da «Sen orada dur», ya da «Ayaklarımın dibine otur»
derseniz, aranızda ayrım yapmış, kötü niyetli yargıçlar olmuş olmuyor musunuz? 5Dinleyin, sevgili kardeşlerim:
Tanrı, bu dünyada yoksul olanları imanda zenginleşmek ve kendisini sevenlere vaat ettiği egemenliğin mirasçıları
olmak üzere seçmedi mi? 6Ama siz yoksulun onurunu kırdınız. Sizi sömüren zenginler değil mi? Sizi mahkemelere
sürükleyen onlar değil mi? 7Ait olduğunuz Kişi'nin yüce adına küfreden onlar değil mi?
8«Komşunu kendin gibi sev» diyen Kutsal Yazı'ya uyarak Kralımız Tanrı'nın Yasasını gerçekten yerine
getiriyorsanız, iyi ediyorsunuz. 9Ama insanlar arasında ayrım yaparsanız, günah işlemiş olursunuz; Yasa tarafından,
Yasa'yı çiğneyenler olarak suçlu bulunursunuz. 10Çünkü Yasa'nın her dediğini yerine getiren, ama tek bir noktada
ondan sapan kişi bütün Yasa'ya karşı suçlu olur. 11Nitekim «Zina etme» demiş olan, aynı zamanda «Adam
öldürme» demiştir. Eğer sen zina etmez, ama adam öldürürsen, Yasa'yı çiğnemiş olursun. 12Özgürlük Yasası'ylayargılanacak olanlar gibi konuşun ve davranın. 13Çünkü yargı, merhamet göstermemiş olana karşı merhametsizdir.
Merhamet, yargıya galip gelir.
İman ve eylem
14Kardeşlerim, eğer bir kimse iyi eylemleri yokken imanı olduğunu söylerse, bu neye yarar? Öyle bir iman o
kimseyi kurtarabilir mi? 15-16Bir erkek ya da kız kardeş çıplak ve günlük yiyecekten yoksunken, sizden biri ona,
«Esenlikle git, ısınmanı ve doymanı dilerim» derse, ama bedenin gereksindiklerini vermezse, bu neye yarar? 17Aynı
şekilde, tek başına eylemsiz iman da ölüdür.
18Ama biri şöyle diyecektir: «Senin imanın var, benim eylemlerim var.» Eylemlerin olmadan sen bana imanını
göster, ben de imanımı sana eylemlerimle göstereyim. 19Sen, Tanrı'nın bir olduğuna inanıyorsun, iyi ediyorsun.
Cinler bile buna inanıyor ve titriyorlar! 20Ey akılsız adam, eylem olmadan imanın yararsız olduğuna kanıt mı
istiyorsun? 21Atamız İbrahim, oğlu İshak'ı sunağın üzerinde Tanrı'ya adama eylemiyle aklanmadı mı? 22Görüyorsun,
onun imanı eylemleriyle birlikte etkindi; imanı, eylemleriyle tamamlandı. 23Böylelikle, «İbrahim, Tanrı'ya iman etti
ve böylece aklanmış sayıldı»[b] diyen Kutsal Yazı yerine gelmiş oldu. İbrahim'e de Tanrı'nın dostu denildi.
24Görüyorsunuz, insan yalnız imanla değil, eylemle de aklanır. 25Aynı şekilde, ulakları konuk edip değişik bir
yoldan geri gönderen fahişe Rahav da bu eylemiyle aklanmadı mı? 26Ruhsuz beden nasıl ölüyse, eylemsiz iman da
ölüdür.
3. Bölüm, Yakub'un mektubu