İsa bir kayığa binip karşı kıyıya geçti ve kendi kentine
gitti. 2Kendisine, şilteye yatırılmış felçli bir adam getirdiler.
Onların imanını gören İsa felçliye, «Oğlum, cesur ol, günahların
bağışlandı» dedi.
3Bunun üzerine bazı din bilginleri içlerinden, «Bu adam
Tanrı'ya küfrediyor!» dediler.
4Onların ne düşündüklerini bilen İsa dedi ki, «Yüreğinizde
neden kötü düşüncelere yer veriyorsunuz? 5Hangisi daha kolay?
`Günahların bağışlandı' demek mi, yoksa `Kalk, yürü' demek mi?
6Ne var ki, İnsanoğlu'nun yeryüzünde günahları bağışlama
yetkisine sahip olduğunu bilesiniz diye...» Sonra felçliye,
«Kalk, şilteni topla ve evine git!» dedi. 7Adam da kalkıp evine
gitti. 8Halk bunu görünce korkuya kapıldı. İnsana böyle bir yetki
veren Tanrı'yı yücelttiler.
9İsa oradan geçerken, vergi toplama kulübesinde oturan birini
gördü. Adı Matta olan bu adama, «Ardımdan gel» dedi. Adam da
kalkıp İsa'nın ardından gitti.
10Sonra İsa, Matta'nın evinde sofrada otururken, birçok vergi
görevlisi ve günahkâr birçok kişi gelip O'nunla ve öğrencileriyle
birlikte oturdu. 11Bunu gören Ferisiler, İsa'nın öğrencilerine,
«Sizin öğretmeniniz neden vergi görevlileri ve günahkârlarla
birlikte yemek yiyor?» diye sordular.
12İsa söylenenleri işitince şöyle dedi: «Sağlamların değil,
hastaların hekime ihtiyacı var. 13Gidin de, `Ben kurban değil,
merhamet isterim' sözünün anlamını öğrenin. Çünkü ben doğrukişileri değil, günahkârları çağırmaya geldim.»
14Bu arada Yahya'nın öğrencileri gelip İsa'ya, «Biz ve
Ferisiler oruç tutuyoruz da, senin öğrencilerin niçin tutmuyor?»
diye sordular.
15İsa şöyle karşılık verdi: «Güvey hâlâ aralarındayken,
davetliler yas tutar mı hiç? Ama güveyin aralarından alınacağı
günler gelecek, onlar işte o zaman oruç tutacaklar. 16Hiç kimse
eski bir giysiyi çekmemiş bir kumaş parçasıyla yamamaz. Çünkü
konulan yama, giysiden kopar ve yırtık daha kötü duruma gelir.
17Hiç kimse yeni şarabı eski tulumlara doldurmaz. Yoksa tulumlar
patlar; hem şarap dökülür, hem de tulumlar mahvolur. Yeni şarap
yeni tulumlara doldurulur, böylece her ikisi de korunmuş olur.»
18İsa onlara bu sözleri söylerken bir havra yöneticisi gelip
O'nun önünde yere kapanarak, «Kızım az önce öldü. Ama sen gelip
elini onun üzerine koyarsan, dirilecek» dedi. 19İsa kalkıp
öğrencileriyle birlikte adamın ardından gitti.
20Tam o sırada, on iki yıldır kanaması olan bir kadın İsa'nın
arkasından yetişip giysisinin eteğine dokundu. 21İçinden,
«Giysisine bir dokunsam kurtulacağım» diyordu. 22İsa arkasına
dönüp onu görünce, «Cesur ol, kızım! İmanın seni kurtardı» dedi.
Ve kadın o anda iyileşti.
23-24İsa, yöneticinin evine varıp kaval çalanlarla gürültülü
kalabalığı görünce, «Çekilin!» dedi. «Kız ölmedi, sadece uyuyor.»
Onlar ise kendisiyle alay ettiler. 25Kalabalık dışarı çıkarılınca
İsa içeri girip kızın elinden tuttu, kız da ayağa kalktı. 26Bu
olayın haberi o yörenin tümüne yayıldı.