Mektubun içeriği:
Pavlus'un imanı ve sevinci, çektiği bütün sıkıntı ve acılara rağmen, tüm mektup
boyunca göze çarpıyor. Gerçekte «sevinç» ve «sevinmek» sözcükleri on yedi kez tekrarlanır2. Pavlus,
Mesih uğruna tutuklandığının saray muhafızlarınca bilinmesinden, ayrıca birçok inanlının, çektiği
sıkıntılardan cesaret alıp Tanrı sözünü yüreklilikle yaymalarından büyük sevinç duyuyor (Flp.1:12-18). Tüm
yaşamını göz önüne getiriyor ve hiçbir şeyin, Mesih'i tanımakla karşılaştırılamayacağını söylüyor. Hedefe
ulaşmak ümidiyle koşmaya devam ettiğini yazıyor3.
Bunun yanı sıra Filipili dostları için dua etmekte (Flp.1:4-5,9-11) ve mektubuyla onları yüreklendirmeye
çalışmaktadır. Sevinmeleri (Flp.3:1; Flp.4:4);4 birlik içinde olmaları4; yalnız kendilerini değil, başkalarını da
düşünmeleri gerektiğini yazıyor (Flp.2:3-4). Filipilileri, mektubun ünlü 2:5-11 ayetlerinde, Mesih'in
olağanüstü alçakgönüllülük örneğiyle cesaretlendirmeye çalışır. Yanlış öğreti yayanlar tarafından
saptırılmamaları, kendilerine karşı olanlardan yılmadan Rab'be sımsıkı bağlı kalmaları gerektiğini hatırlatır.
Onlara da, kendisi gibi Mesih uğruna acı çekmek ayrıcalığı verilmiştir5. Pavlus onlara, «Beni örnek alın»
diyor (Flp.3:15-17; Flp.4:9).
Ana hatlar:
Flp.1:1-11 Selamlar, teşekkür ve dua
Flp.1:12-26 Pavlus'un durumu
Flp.1:27-2:18 Yüreklendirici sözler
Flp.2:19-30 Timoteyus ve Epafrodit
Flp.3:1-21 Hedefimiz
Flp.4:1-9 Son öğütler
Flp.4:10-23 Bağışlar için teşekkür
Kaynak ayetler:
1Flp.1:4-5; 4:10,14-18
2Flp.1:4-5,18,25; 2:1-2,17-18,28-29; 3:1; 4:1,4,10
3Flp.3:3-14; ayrıca bkz. 1:21; 4:13
4Flp.1:27-28; 2:1-2,14-16; 4:2
5Flp.1:27-30; Flp.3:2-3; Flp.4:1